Η έκκριση βλέννας αποτελεί τον φυσικό μηχανισμό ύγρανσης του εισπνεόμενου αέρα καθώς και παγίδευσης παθογόνων παραγόντων και λοιπών ανεπιθύμητων σωματιδίων. Τα μωρά, ωστόσο, δεν έχουν την ικανότητα να φυσήξουν τη μυτούλα τους με αποτέλεσμα τη συσσώρευση βλέννας και το φράξιμο των ρινικών τους κοιλοτήτων. Αυτή ακριβώς η συσσώρευση βλέννας στη μυτούλα τους αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης κοινού κρυολογήματος, γρίπης ή κάποιας λοίμωξης. Η αυξημένη βλέννα σε συνδυασμό με οίδημα του ρινικού βλεννογόνου ως αποτέλεσμα λοίμωξης στη ρινική κοιλότητα, οδηγεί σε δυσκολία της αναπνοής. Ακόμη χειρότερα, ελλοχεύει ο κίνδυνος εμφάνισης λοιμώξεων και επιπλοκών στο αφτί, στα ιγμόρεια και στη κατώτερη αναπνευστική οδό.

Σε κάθε περίπτωση η ύπαρξη βλέννας επιφέρει δυσκολία στην αναπνοή των μωρών, κάτι που πρέπει να αντιμετωπισθεί άμεσα ώστε να αισθανθούν καλύτερα.

Ο συγχρωτισμός των παιδιών στο σχολείο ή στον παιδικό σταθμό και η μη τήρηση των σωστών κανόνων υγιεινής αποτελούν παράγοντες που διευκολύνουν την εξάπλωση των λοιμώξεων.

Επιπρόσθετα, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αναπτύσσουν ευαισθησία σε διάφορα αλλεργιογόνα που βρίσκονται στο περιβάλλον και αυξάνει η πιθανότητα να εκδηλώσουν κάποιου είδους αλλεργία (χρόνια ή εποχική) με προεξάρχουσα την αλλεργική ρινίτιδα και συμπτώματα όπως βουλωμένη μύτη και ρινική καταρροή.

Εν κατακλείδι, η ρινική συμφόρηση καθώς και η συσσώρευση βλέννας ως αποτέλεσμα γρίπης, κρυολογήματος ή αλλεργιών μπορεί να προκαλέσουν περαιτέρω επιπλοκές όπως λοίμωξη στα αφτιά, επαναλαμβανόμενο πονόλαιμο, βήχα, πονοκέφαλο, διαταραχές ύπνου, κόπωση και ευερεθιστικότητα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι μπορεί να αυξήσουν την ανάγκη χρήσης φαρμακευτικών σκευασμάτων, να δυσχεράνουν την σχολική απόδοση και/ή να οδηγήσουν σε απουσίες από αυτό. Εν κατακλείδι, να κάνουν τη ζωή δύσκολη τόσο στο παιδί όσο και σε όλη την οικογένεια.